
Blog


Focus
Het drieluik van Focus – Meditatie – Contemplatie
Focus (concentratie) – linker hersenhelft, concentratie is meer gericht op korte termijn, terwijl focus meer op middellange termijn is gericht. Het is de meest actieve vorm van de drie.
Meditatie – rechter hersenhelft, passief, waarbij het vooral gaat om waarnemen van gedachten en gevoelens met het doel om helderheid te krijgen.
Contemplatie – waarbij je beide hersenhelften gebruikt, een soort van combinatie tussen meditatie en concentratie. Je bent geconcentreerd op het onderwerp, echter vanuit een ontspannen houding en met groot geduld neem je het als het ware op je energieveld. Je speelt ermee in gedachten en in gevoel.
Vandaag richt ik me op FOCUS.
We creëren ons leven vanuit onze gedachten en emoties.
\’Energy flows where attention goes\’
Simpel gezegd, de dingen waar je meer aandacht aan geeft, zul je vaker opmerken. (het gaat nog iets verder dan dat, maar daar zal ik een andere keer op terugkomen).
Waar je je op richt wordt groter. Wanneer je focus altijd ligt op een negatieve uitkomst, dan is dat precies wat je creëert in je leven. Je richt je op problemen in plaats van op plezier.
Het goede nieuws is dat je op elk moment de keuze hebt om je focus te verleggen. Dat begint met je BEWUST te worden van waar jouw FOCUS gedurende de dag op ligt.
Voor mij is het inmiddels een tweede natuur om me bewust te zijn van mijn gedachten en emoties op elk moment.
Wanneer dat voor jou nu nog niet het geval is, kun je beginnen met een kleine lichaamsscan tijdens bijvoorbeeld elk toiletbezoek of door op vaste tijdstippen van de dag een melding te programmeren in je telefoon. Gewoon een kort moment om even te bevoelen of je ergens in je lichaam spanning opmerkt en jezelf de vraag te stellen \’wat waren de afgelopen uren mijn primaire gedachten en emoties?\’
Wanneer je je daar bewust van wordt, kun je er ook voor kiezen om deze gedachten te sturen richting positieve gedachten. Gedachten die meer plezier creëren in je leven.
PLEZIER IS ONZE NATUURLIJKE STAAT VAN ZIJN
Hoe kunnen we nu de focus leggen op meer plezier?
Eigenlijk heel simpel. Door meer te letten op de kleine, fijne dingen in je leven. Daar zijn verschillende manieren voor:
Van nature zijn we geprogrammeerd om negatieve ervaringen beter te onthouden, omdat dit de kans op overleven vergroot. Deze programmering kun je gelukkig veranderen door bewust je focus op positieve ervaringen te leggen.
Het kan dan ook heel behulpzaam zijn om iedere avond voor je gaat slapen 10 dingen op te schrijven waar je die dag DANKBAAR voor bent. Wanneer je hier een gewoonte van maakt, zul je merken dat je gedurende de dag veel meer bezig bent met de positieve dingen. Je wilt immers iets kunnen opschrijven \’s avonds dus je gaat (bewust of onbewust) je focus verleggen naar de leuke dingen.
Een andere manier om je focus bewust te richten is door ervaringen te kiezen die je blij maken en je volledige aandacht opeisen. Er is namelijk een maximum aan onze aandachtscapaciteit. We kunnen maximaal 7 bit informatie tegelijk verwerken (geluid, licht, geur, gevoel, gedachten) en we kunnen in 1/18 seconde omschakelen naar een andere set informatie dus we kunnen maximaal 126 bit informatie per seconde verwerken. Er is dus een limiet aan ons bewustzijn.
Wanneer ik bijvoorbeeld piano speel en tegelijkertijd twee notenbalken (G en F sleutel) ben aan het lezen, plus met twee handen verschillende tonen aansla met verschillende vingers en ook nog eens in verschillende ritmes, terwijl ik de klanken hoor en ik de muziek voel en verwerk of het samen mooi klinkt, dan is er echt geen ruimte meer om na te denken over het avondeten (ik speel piano in de keuken 😂)
Zo zijn er tal van activiteiten te bedenken waarbij we maximale focus gebruiken. Wanneer we dan ook nog plezier beleven aan deze activiteiten, zijn we continue op een frequentie van plezier en is dat waar we meer van creëren in ons leven.
Wanneer we in het NU leven en bewust positieve gedachten en gevoelens kiezen is er geen ruimte voor negatieve gedachten en gevoelens.
Zo begin ik de dag altijd op een positieve manier. Het eerste wat ik zie als ik mijn ogen open, zijn de positieve affirmaties aan de spiegel op de badkamer. Ik luister naar een opname van een (tapping) meditatie of een opname van affirmaties of ik lees een stukje in een mooi inspirerend boek en ik schrijf mijn doelen op waarbij ik focus op de emoties die ik verwacht wanneer ik deze doelen bereik. Hiermee zet ik de toon voor de dag die komt.
Ik sluit af met de vraag: \’Waar ligt nu jouw focus op?\’

De cirkel van stress
Wanneer we veel stress in ons leven ervaren, produceert ons lichaam grote hoeveelheden adrenaline en cortisol, de zogenaamde stresshormonen.
Ons lichaam is niet gemaakt om continue met adrenaline en cortisol overspoeld te raken. Adrenaline is uitermate geschikt in situaties waar gevaar dreigt, maar laten we eerlijk zijn, we verkeren tegenwoordig nog zelden in situaties waarin overleven afhankelijk is van een vecht of vlucht respons.
Een overschot aan adrenaline veroorzaakt alleen psychische en lichamelijke klachten, zoals burnout (bijnieruitputting),
slaapproblemen, hoge bloeddruk, gewichtstoename, haaruitval, etc.
Het is echter niet gemakkelijk om de adrenaline productie in je
lichaam zomaar stop te zetten. Wanneer je langdurige periodes van stress doormaakt, is je zenuwstelsel door de jaren heen geprogrammeerd om dagelijks een cocktail aan hormonen voor je te produceren. Al voordat je \’s ochtends wakker wordt, begint je lichaam deze hormonen te produceren en als gevolg van deze cocktail gaan je gedachten bij het ontwaken vanzelf stromen.
Stressvolle gedachten, want de cocktail van de dag is voor veel mensen stresshormonen.
Je gedachten en emoties sturen je zenuwstelsel aan en veroorzaken vervolgens weer de productie van nog meer hormonen, welke weer invloed hebben op je gedachten en emoties. Het systeem onderhoudt zichzelf zeg maar.
Einstein zei ooit al \’we kunnen een probleem niet oplossen met dezelfde denkwijze die het heeft veroorzaakt.\’
Hoe hard we ook proberen om een oplossing te bedenken voor alles wat stress veroorzaakt in ons leven, vanuit dezelfde gedachtenpatronen creëren we alleen dezelfde
problemen.
Daarbij komt ook nog dat stress tevens een collectieve druk is. Het is een energieveld dat door elke levende mens wordt uitgezonden en vindt niet alleen oorsprong in een specifieke persoonlijke kwestie. Dit betekent dat stress ook sterk verbonden is met onze omgeving en de mensen waarmee we ons omringen.
Onze omgeving wordt gevormd door de grens van onze menselijke aura. De gemiddelde aura van de mens vult ongeveer een halve woonkamer, wat betekent dat je elkaars aura deelt wanneer je je met iemand anders in dezelfde ruimte bevindt,. Hoe meer mensen in dezelfde ruimte, hoe groter het collectieve auralichaam. In drukbevolkte gebieden, zoals steden, is het bijna onmogelijk om te ontsnappen aan het collectieve veld van deze aura, zelf niet in je eigen huis. In de meer landelijke gebieden van de wereld is de druk van de lokale aura veel lager en daardoor het niveau van stress lager.
Echter door de grote populatie op onze planeet is het niet meer mogelijk om volledig te ontsnappen aan het collectieve energieveld van de mensheid. Miljarden aura\’s vormen samen een soort deken die de hele wereld bedekt. Deze deken weerhoudt mensen ervan om de werkelijke eenheid van ons bewustzijn te zien en te ervaren. In het oosten wordt hiernaar verwezen als de Maya, de grote illusie.
Terug naar de cirkel van stress.
De enige manier om de cirkel te doorbreken is:
door andere gedachten te kiezen (focus op mindset), of
door het gedachtenproces in zijn geheel te onderbreken (meditatie), of
door van een afstand naar je gedachtenproces of de situatie te kijken zonder daar verder over te oordelen en op een speelse manier nieuwe verbindingen te creëren in je brein en je lichaam (contemplatie).
Ik zal de komende dagen wat dieper ingaan op focus – meditatie – contemplatie.

Verslaafd aan stress
Ik was ooit verslaafd.
Verslaafd aan stress.
\’Bestaat dat?\’ vraag je je misschien af.
Ja, absoluut en het komt vaker voor dan je denkt.
Ik denk zelfs dat de meerderheid van de mensheid in een bepaalde mate verslaafd is aan stress. Het is zelfs een zeer geaccepteerde vorm van verslaving, want het draagt bij aan onze 24-uurs maatschappij.
Stress zorgt in de ogen van veel mensen voor productiviteit.
In mijn ogen zorgt het er alleen voor dat veel mensen als een kip zonder kop rond rennen.
Druk.. druk.. druk.. en aan het einde van de dag nog het gevoel dat ze niets bereikt hebben.
Stress zorgt ervoor dat je in je hoofd zit, want je bent continue (bewust of onbewust) op zoek naar een weg uit de stress. Teveel in je hoofd zitten zorgt echter juist voor stress. Een vicieuze cirkel dus, waar je moeilijk aan kunt ontsnappen (hier zal ik morgen wat dieper op in gaan).
Terug naar mijn verslaving. Die begon al toen ik klein was. Als kind hield ik al van druk. Wanneer ik een proefwerk had, zat ik de eerste 20 minuten uit het raam te staren (ik hou van dagdromen) en wanneer ik voelde dat de tijd begon te dringen, begon ik pas aan de vragen. Ik hield van de vlinders in mijn buik, die werden veroorzaakt door een stoot adrenaline, al was ik me daar niet van bewust als kind. Ik hield van het gevoel van \’de laatste 5 minuten\’, het gevoel dat ik super gefocust was op waar ik mee bezig was. Geen ruimte om na te denken, alleen de antwoorden zo snel mogelijk opschrijven.
Dit werd al snel een patroon. Een werkstuk maken? De avond van tevoren werkt prima. Heerlijk die rush. En ja, ik pak mijn koffer ook pas een uur voor vertrek in 🤣
Het zal niet als een verassing komen dat al die (zelfgecreëerde) stress nog veel meer stress in mijn leven creëerde. Je weet wel, de wet van de aantrekkingskracht enzo 😉
Wil je weten hoe je uit dit patroon kunt ontsnappen?
Lees dan morgen mijn blog over hoe dit proces werkt en hoe je dit kunt doorbreken.

Pianoles

Veranderen omdat je wilt en niet omdat je moet
Waarom wacht je tot je huidige situatie zo oncomfortabel wordt, dat je geen andere keuze meer hebt dan een verandering te MOETEN creëren in je leven?
Ik bedoel dit zonder oordeel, en ik heb zeker ook momenten gehad in mijn leven dat ik veel te lang vast hield aan een situatie die mij niet diende voordat ik stappen durfde te zetten.
Door de jaren heen heb ik echter geleerd dat hoewel deze stappen vaak gepaard gaan met wat tijdelijk ongemak
(een oncomfortabel gevoel omdat je buiten je comfortzone bent)
dat het veel MAKKELIJKER is om deze stappen te zetten voordat je in een burn-out of ernstige ziekte bent terecht gekomen, voordat je in een uitzichtloze situatie terecht bent gekomen, of voordat je leven bijna ten einde is gekomen en je terug kijkt met spijt naar wat had kunnen zijn.
Ik heb door de jaren heen genoeg mensen in mijn praktijk behandeld die pas aan hun gezondheid wilden werken nadat ze een levensbedreigende diagnose van hun arts ontvingen. Op dat punt aangekomen is de weg naar gezondheid een lange en moeizame weg die veel inzet vereist en geen garantie biedt op volledige genezing.
Ook heb ik mensen ontmoet die terugkeken op hun leven en de beslissingen die ze hadden genomen en spijt hadden van de beslissingen die ze niet hadden durven nemen. Die bleven lopen met het gevoel van \’hoe zou mijn leven zijn gelopen als ik wel had durven kiezen voor een scheiding / een andere baan / een verhuizing naar het buitenland\’. Soms te laat om het nog te kunnen ontdekken.
Wat als je ook nu kunt kijken naar wie je bent, wat je doet, hoe je leeft, wat je voelt en welke overtuigingen je hebt over het leven?
En wat als je nu al keuzes kunt maken die je gezondheid, je relaties, je carrière, je toekomst ondersteunen?
Waarom wachten?
In de webshop bied ik de online cursus \’Ik zeg JA tegen mezelf\’ aan, waarin ik je leer om je doelen helder te krijgen, duidelijk te krijgen wat je tegenhoudt om je doelen te bereiken en wat je kunt doen om je hier niet langer door te laten tegenhouden.

Het nieuwe jaar brengt veel verandering
Toen ik ruim 8 jaar geleden mijn praktijk voor natuurgeneeskunde startte, lag mijn focus op serieus genomen worden (vooral omdat ik zelf nog onzeker was over mijn eigen kunnen als beginnend therapeut).
Me aanmelden bij een beroepsvereniging en geaccepteerd worden als een therapeut die aan alle opleidingseisen voldoet en daardoor ook vergoed wordt door de zorgverzekeringen was voor mij een belangrijk doel.
Een doel dat ik in 2012 bereikte en waar ik heel trots op was. 7 jaar lang heb ik me aan alle regeltjes gehouden, alle bijscholingen gevolgd, zelfs opnieuw mijn medische basiskennis diploma gehaald in 2016 omdat de eisen weer werden aangepast.
Ik heb veel tijd, geld en energie gestoken om op hetzelfde niveau te komen als BIG geregistreerde zorgverleners. Vanuit de visie dat het belangrijk is om goede zorg te verlenen, vanuit een bewijsdrang dat de natuurgeneeskundige zorg niet onder doet voor de reguliere zorg, alleen een andere benadering heeft, maar niet minder waardevol is en daardoor ook gelijk gesteld dient te worden wat betreft vergoedingen.
Dat deze beroepsgroep serieus genomen dient te worden, omdat het een hele waardevolle aanvulling is op de reguliere zorg en dat wij heel goed onze beperkingen kennen (daar wordt ook erg druk op gehamerd tijdens al die bijscholingen) terwijl de reguliere zorg ook eens zou mogen kijken naar haar beperkingen.
De afgelopen jaren kreeg ik echter steeds meer het gevoel dat de zorgverzekeringen de regels bepalen en blijven veranderen. Dat ze de complementaire zorg nooit gelijk gaan stellen aan de reguliere zorg en dat de kwaliteit van mijn behandelingen niet verandert door aan de eisen te blijven voldoen.
De kwaliteit van mijn behandelingen groeit doordat ik groei. Doordat ik mij blijf ontwikkelen, zowel op persoonlijk vlak als op kennisvlak. Door cursussen te volgen en boeken te lezen die bij mij passen, die mij persoonlijk laten groeien en niet door de stof waarvan een zorgverzekering denkt dat ik beter word.
Dus heb ik een paar maanden geleden besloten om mijn lidmaatschap bij de beroepsvereniging op te zeggen en mijn eigen pad te blijven wandelen.
En dat heeft natuurlijk gevolgen. Vanaf 1 januari 2019 worden mijn consulten niet meer vergoed. Dat is vervelend voor mijn cliënten en vanwege mijn verantwoordelijkheidsgevoel voor mijn cliënten heb ik deze beslissing dan ook zo lang mogelijk uitgesteld.
Mijn vermoedens werden vorige week alleen bevestigd toen CZ aankondigde om een groot aantal complementaire therapieën niet meer te vergoeden in 2019. Voor mij werd de juistheid van mijn keuze bevestigd.
Voor mijn cliënten nu de afweging of ze volgend jaar wel of niet kiezen voor een aanvullende verzekering, want mijn eigen berekeningen de afgelopen jaren leidden telkens tot de beslissing om mij niet aanvullend te verzekeren en de consulten die ik van een collega therapeut ontvang zelf volledig te betalen. De premie weegt niet op tegen de te maken kosten en ik hou van de vrijheid om zelf te kiezen.
Ik ben inmiddels geen beginnend therapeut meer en mijn zelfvertrouwen hangt niet meer af van de diploma’s aan de muur of de erkenning van een beroepsvereniging, maar van de resultaten van mijn cliënten en mijn innerlijk weten dat ik hen de best mogelijke zorg geef voor dit moment.
Ik blijf me ontwikkelen op de gebieden waar mijn interesses liggen. En hoewel energetische therapieën volgens CZ misschien niet waardevol zijn, weet ik dat alles energie is en blijf ik mij verder scholen op het gebied van kwantumfysica, epigenetica en de kracht van onze emoties en gedachten.
Daar ligt mijn kracht!

Healing the past
I ran into my mother the other day while I was out shopping for groceries in a shopping mall, not far from my home. That doesn’t sound like a big deal for most people, but I hadn’t seen my mother in 22 years (with a small exception when I went to see her 15 years ago to tell her and my little sister that my dad had died).
22 years of living in close proximity and yet we never ran into each other.
So, for me, standing in the cashier line and looking behind me just to see her standing there, was quite a surprise (or not, I’ll get to that later).
What surprised me most was that I felt really calm. I asked myself how I wanted to handle this situation. At that moment I felt I was not interested in recovering our relationship. I was OK with talking to her, but in a way she felt like a stranger.
She saw me too and decided to come over and talk to me, which I didn’t expect her to do, based on what I remember about her. She expressed her surprise running into me after all these years, especially since we only live 10 kilometers apart. So I asked her if she knew where I lived then and she told me that she did because she follows me on Facebook. Which was another surpise since I didn’t know she cared about my life.
She told me she was happy I was doing so great and that it was probably best to leave it with this for now. Which I agreed on and I went on to pay for my groceries.
So why did I ran into her after all this time?
Because for the past few months my focus has been on healing my inner child.
On healing the feeling of being rejected, of feeling unloved.
And as you probably know, what you focus on becomes your reality. What you water grows. And my focus had been on the past. I used NLP’s timeline technique to heal my own timeline and I used my gift of empathy to feel into my mothers life experiences and decisions and was able to forgive her.
But I kept wondering about how she feels now, after all of these years. If she ever thought about me. If she knew how well I was doing whether it was because of my life experiences or in spite of them.
And I got my answer right there in that grocery store.
She had been thinking about me and she was interested in how I was doing.
This is just one example of the law of attraction.
But what’s important to realise is that my focus has been on the past from a sense of curiosity, love and forgiveness. therefore attracting an experience that gave me answers and I look back at with positive emotions.
What emotions do you sent out when you think of the past?

Verandering begint met een beslissing
Elke verandering die je creëert in je leven begint met het nemen van een beslissing.
Een beslissing leidt echter alleen tot verandering wanneer je er 100% achter staat en dat maakt het wel interessant om te bekijken waarom het soms zo moeilijk is om een beslissing te nemen.
Wanneer je eenmaal een besluit hebt genomen is het definitief
it’s done
het gebeurt!
Je gaat een commitment aan met jezelf.
En dat roept allerlei weerstand op.
Je vraagt je misschien af
‘is het wel de juiste beslissing?’
‘kan ik dit wel?’
‘is dit wel voor me weggelegd?’
‘ben ik wel bereid bent om er dingen voor te doen/laten?’
De kans is groot dat je vervolgens niets doet.
Ons ego dat van nature niet van verandering houdt wil ons graag in onze comfortzone houden. Maar het gaat veel verder dan dat. Het zijn juist deze beperkende overtuigingen / gedachten die een grote rol spelen en er vaak toe leiden dat we geen stappen zetten richting ons doel.
Als je een doel hebt en je kijkt van een afstand naar wat je denkt te moeten doen om er te komen dan lijkt het een lange weg vol obstakels. Je ziet alleen de kuilen in de weg, de bergen die je moet beklimmen, het ravijn waar je misschien in kunt vallen, er is zelfs een stukje weg dat je helemaal niet kunt zien waardoor je denkt dat je halverwege misschien moet omdraaien en dat het allemaal voor niets is geweest.
Maar wanneer je eenmaal begint te lopen en dichter bij de obstakels komt, zie je ineens dat je er makkelijk omheen kunt, dat er een reling langs het ravijn loopt, dat er treden zijn uitgekapt in de berg en dat er langs de weg mensen staan die je kunnen helpen op de moeilijkste stukjes die je misschien niet alleen kunt. Van dichtbij zie je de mogelijkheden die je van veraf niet kon zien. Maar dan zul je eerst dichterbij moeten komen en dus is het tijd om in beweging te komen.
Ontdekken welke beperkende overtuigingen jou tegenhouden om keuzes te maken die je leven positief veranderen is dus heel behulpzaam en ontdekken wat je echt wilt in je leven is nog belangrijker.
Wil je daar een handje hulp bij? Bel me dan op 046-4861824 om te bespreken wat ik voor jou kan betekenen. Mogelijkheden genoeg ♥
Wat wordt jouw volgende stap?
ASK
In manifestation we talk a lot about the principle of asking. If you don’t ask for something, how would you be able to get it, right?
So ASK, BELIEVE, RECEIVE.
What people tend to forget is that we can ask for anything. So also for clarity or truth.
If we hear something, see something, feel something our EGO is very capable of filling in the blanks. We assume all kinds of things based on previous experiences, based on our upbringing and environment, based on the view of the society we live in. But is it true?
I was talking to a client the other day and she was telling me about her son who still lived at home at age 27. He was the youngest in the family and because he had always been such an easy kid growing up, she had always felt that she didn’t give him enough attention. He never asked for it or complain about it, so that was easy. When his older siblings eventually left the house, all of her attention was on him. For the first time in his life his mom was there for him all the time. And that was an easy adjustment in the family dynamics. No problem there you’d think.
But, what happened recently is that the oldest daughter moved back home and that created a whole different situation. For the first time my client found herself fighting with her always so easy son. And she was blaming herself. All of the little feelings she had while he was growing up came back and kept her mind very busy. She felt like a bad mom, she felt guilty, she was thinking of all kinds of ways to make his life easier now that his sister was back home.
Hello EGO
So I asked her: ‘Did you ask him how he feels? What he needs?’
And she told me she didn’t even think of doing that. She had just let her EGO take over and was driving herself crazy going round and round in her head about how she could stop the fighting.
Sometimes the answer is to just ask the question that’s been keeping your mind busy.
It really can be that easy.
So what’s been keeping your mind busy?
What questions can you ask to get clarity on the truth?